Imagine...

Σαν σήμερα συμπληρώνονται τριάντα χρόνια, από την μέρα που ο σημαντικότερος ίσως, μουσικός, διώχνεται από αυτή τη ζωή με τον πιο άδικο τρόπο. Ένα βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου του 1980, ο Μαρκ Τσάπμαν πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα τον Λένον, έξω από την οικία του (στο ιστορικό κτίριο Dakota της Νέας Υόρκης) και ενώ ο τελευταίος επέστρεφε μετά από την ηχογράφηση των τραγουδιών Walking on Thin Ice και It Happened, που προορίζονταν για τον επόμενο δίσκο του. Ο Τσάπμαν είχε προσεγγίσει τον Λένον νωρίτερα την ίδια ημέρα, κατά την αναχώρησή του από το σπίτι του, αποσπώντας μάλιστα ένα αυτόγραφο του. Μετά την επιστροφή του Λένον από το στούντιο ηχογράφησης, ο Τσάπμαν τον πυροβόλησε πισώπλατα, συνολικά τέσσερις φορές. Σύμφωνα με την αυτοψία, οι μισές σφαίρες διαπέρασαν το αριστερό μέρος του σώματός του στο ύψος του στήθους, ενώ οι υπόλοιπες τον τραυμάτισαν κοντά στον αριστερό ώμο. Όλες προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία, ενώ η θανάσιμη σφαίρα διαπέρασε την αορτή του.
Σύμφωνα με τις αναφορές των μαρτύρων και των αστυνομικών αρχών, μετά τη δολοφονία, ο Τσάπμαν παρέμεινε στον τόπο του εγκλήματος μέχρι την άφιξη της αστυνομίας. Εκτός από το όπλο του εγκλήματος, στην κατοχή του υπήρχαν ένα αντίτυπο του δίσκου Double Fantasy, στο εξώφυλλο του οποίου είχε υπογράψει νωρίτερα ο Λένον, ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος The Catcher in the Rye του Τ. Ν. Σάλιντζερ, καθώς και κασέτες με τραγούδια των Beatles. O Λένον οδηγήθηκε αμέσως στο νοσοκομείο Ρούζβελτ, όπου με την άφιξή του επισημοποιήθηκε ο θάνατός του από υποογκαιμικό σοκ, που προκλήθηκε λόγω της μεγάλης απώλειας αίματος. Δύο ημέρες αργότερα, η σορός του αποτεφρώθηκε στο κοιμητήριο του Φέρνκλιφ, στη Νέα Υόρκη. Ο Μαρκ Τσάπμαν καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου διηγήθηκε πως «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον Λένον ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος.

Ο Lennon είχε όρεξη να ζήσει. Με όλη τη σημασία της λέξης. Μπορεί να άνηκε σε ένα από τα πιο σημαντικά συγκροτήματα της εποχής τους Beatles και εξωτερικά να ήταν ένα σκαθάρι,ένα είδωλο.Μέσα του όμως ήταν κάτι πολύ περισσότερο. Ήταν επαναστάτης. Ήταν ειρηνιστής. Ήταν φιλάνθρωπος. Ήταν οραματιστής.
Πολεμούσε το σύστημα, τους αναίτιους πολέμους, τα ρατσιστικά καθεστώτα, τις διακρίσεις, την εικόνα που είχε επί Beatles. Όσο κι αν οι Beatles τον έκαναν γνωστό, ο Lennon απελευθερώθηκε μετά από αυτούς. Και σαν άνθρωπος και σα μουσικός. Ποτέ δε φοβήθηκε για τη ζωή του. Ίσως αυτό ήταν και το μοναδικό λάθος που έκανε στη ζωή του. Πίστευε πως όλοι είμαστε ίσοι, κανείς δεν ήταν ανώτερος. Δε θεωρούσε τον εαυτό του σταρ οπότε δε φερόταν και ως σταρ. Την ώρα που οι υπόλοιποι της γενιάς του, περιποιούνταν τα μαλλιά τους, άλλαζαν τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα και έβγαζαν γλυκανάλατα τραγουδάκια, ο Lennon μιλούσε για ανθρώπινα δικαιώματα, για παράνομους πολέμους, χρησιμοποιώντας σαν όπλο το όνομα του, την παρουσία του. Αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο λίγοι. Αυτό ήταν και το τίμημα της ζωής που επέλεξε να έχει. Πως θα τον αγαπούσαν πολλοί και θα τον μισούσαν περισσότεροι

Χωρίς να θέλω να είμαι απόλυτη αυτό που διαπιστώνω είναι ότι σήμερα δεν υπάρχουν καλλιτέχνες σαν τον John Lennon . Καλλιτέχνες που να υπερασπίζονται τα δικαιώματα του κόσμου. Όλα αγοράζονται και όλα πωλούνται.Οι καιροί ζορίζουν, τα ανθρώπινα δικαιώματα χάνονται μέσα σε μνημόνια, τα εργατικά έχουν χαθεί κι αυτά προ πολλού. Κι όμως πάντα θα έχεις την ελπίδα. Πως δεν είναι μόνο ο Lennon, ο Σιδηρόπουλος, ο Bob Marley, o Άσιμος και τόσοι ακόμα που δυστυχώς μας άφησαν εδώ και καιρό για να γίνουν άγγελοι που μας προστατεύουν. Αλλά δυστυχώς δεν αρκούν αυτοί… Κι αυτό το συνειδητοποιώ μέρα με τη μέρα…


You may say that I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one