Θάνος Μικρούτσικος - Χρήστος Θηβαίος

Θάνος Μικρούτσικος-Χρήστος Θηβαίος
«στην ίδια πόλη υπό βροχήν»
live @ 7 Seas, ΛεμεσόςΣάββατο 30 Απριλίου

Δυο σπουδαίοι καλλιτέχνες ενώνουν τις φωνές τους κι επισκέπτονται τη Κύπρο. Ο Θάνος Μικρούτσικος και ο Χρήστος Θηβαίος «στην ίδια πόλη υπό βροχήν», υπό μνημονίου και ακραίας οικονομικής συγκυρίας που ήρθαν να προστεθούν στην ήδη συννεφιασμένη βάρβαρη καθημερινότητα.

Δυο μουσικοί διαφορετικών γενεών συναντιούνται ξανά μετά την πρώτη τους κοινή εμφάνιση το 2002. Πιο ώριμοι, με περισσότερες επιτυχίες και τραγούδια, μετρώντας δεκάδ...ες κοινές συναυλίες όλο το φετινό καλοκαίρι, αισθάνονται ότι έχουν ακόμα πολλά να πούνε στο κοινό που τους αγαπάει και τους αγκαλιάζει σε κάθε τους εμφάνιση.

Δυο μεγάλοι περφόρμερ, ο καθένας τους μοναδικός και υπέροχος. Ο Θάνος Μικρούτσικος κουβαλώντας ως προέκταση πια του χεριού του το πιάνο του και τους εκπληκτικούς αυτοσχεδιασμούς του συνομιλεί με τον μεγαλύτερο παραμυθά της ελληνικής μουσικής σκηνής, τον τραγουδοποιό Χρήστο Θηβαίο. Κι οι δυο μαζί στήνουν μια παράσταση που συγκινεί, μαγεύει και ταξιδεύει το κοινό. Ίσως γιατί όλοι μαζί ζούμε «στην ίδια πόλη υπό βροχήν» κι αναζητούμε το καταφύγιο της ποίησης σε μια ζωντανή μουσική παράσταση που απαιτεί τη συμμετοχή του κοινού.

Για το πρόγραμμα έχουν επιλεγεί τραγούδια που η αγάπη του κόσμου έχει καταστήσει διαχρονικά, επιτυχίες του Χρήστου Θηβαίου αλλά και κομμάτια του Θάνου Μικρούτσικου που έχουν να ακουστούν καιρό, όπως και δουλειές άλλων συνθετών και τραγουδοποιών που ο Θάνος και ο Χρήστος εκτιμούν ιδιαίτερα και φυσικά από την παράσταση δεν θα μπορούσαν να λείψουν αποσπάσματα από το Σταυρό του Νότου, τη δουλειά του Θάνου Μικρούτσικου πάνω στον Νίκο Καββαδία όχι μόνο για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή αλλά γιατί δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Αυτά τα τραγούδια αναπόσπαστο κομμάτι πλέον της κάθε εμφάνισης του Θάνου Μικρούτσικου ολοκληρώνουν το ταξίδι απογείωσης που θα συμβεί φέτος.

Price : €30 ( +1 Drink)Reservations and booking @ 25 27 8000
Official event page http://www.7seaslive.com/content/872

7 Seas, Columbia Plaza
Αγίου Ανδρέου 223
Λεμεσός,Κύπρος
Τηλέφωνο: 25278000

Ζωή δίχως νότες, ένα στεγνό σύννεφο...

Χωρίς μουσική η ζωή μας τι περιέχει; Μήπως μια πολύ ανούσια καθημερινότητα ή μήπως ψυχική αδυναμία και σκέψεις που στεναχωρούν την ψυχή μας;

Μέσα απο την μουσική οι περισσότεροι είτε φανατικοί του είδους είτε οχι εκφραζόμαστε... Σε όλους μας έχει τύχει να κλείσουμε τα μάτια μας ακούγοντας μιά μελωδία και είτε να σιγοτραγουδίσουμε, είτε να θυμηθούμε διάφορες καταστάσεις της ζωής μας...
Την ζωή μας χωρίς μουσική δεν έχω βρεί έναν άνθρωπο να μπορεί να την φανταστεί... Άν πάλι μπορέσει να την φανταστεί θα πρέπει να είναι πολύ αναίσθητος, γιατι χωρίς την μουσική δεν ονειρεύεσαι, δεν σκέφτεσαι, δεν προβληματίζεσαι, δεν σχεδιάζεις, δεν, δεν, δεν...
Και αυτά τα "δεν" είναι ότι χειρότερο μπορεί να έχει κάποιος στην ζωή του... Πιάνω τον εαυτό μου πολλές φορές να σκέφτομαι και να ονειρεύομαι και να ευθύνεται για όλο αυτο η μουσική...
Χωρίς μουσική τι θα γινόμασταν; Ή μάλλον ακόμα θα υπήρχαμε....;

Ως μουσική ορίζεται η τέχνη που βασίζεται στην οργάνωση ήχων με σκοπό τη σύνθεση, εκτέλεση και ακρόαση/λήψη ενός μουσικού έργου, καθώς και η επιστήμη που επικεντρώνεται σε θέματα συνδεόμενα με την παραγωγή, οργάνωση και λήψη ήχων. Με τον όρο εννοείται επίσης και το σύνολο ήχων από το οποίο απαρτίζεται ένα μουσικο κομμάτι.
Γνωστή και ως Απολλώνια Τέχνη, η μουσική παίρνει το όνομά της από τις εννέα Μούσες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Καθ' αυτή την έννοια, η μουσική διέφερε σημασιολογικά της σημερινής χρήσης του όρου, και περιελάμβανε το σύνολο των τεχνών που βρίσκονταν υπό την προστασία των Μουσών. Στην Αρχαία Ελλάδα, ο όρος εννοούσε την Ποίηση, το Μέλος και τον Χορό ως μια αδιάσπαστη ενότητα τεχνών η οποία καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα στο Θέατρο, ενώ τη θεωρία της Μουσικής εξέφραζε ο κλάδος της Αρμονικής. Ο διαχωρισμός αυτός υιοθετήθηκε και αναπτύχθηκε από τον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό. Έτσι σήμερα μπορούμε να πούμε ότι η μουσική ως τέχνη, έρχεται να καλύψει την ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει με τους ήχους, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ψυχικές του καταστάσεις.

Κοινωνική Λειτουργία

Η στενή σχέση που είχε και διατηρεί ο άνθρωπος με τη μουσική επιβεβαιώνεται από το πλήθος καταγεγραμμένων ιστορικά συνθέσεων που εκφράζουν την κάθε περίσταση της ζωής: θρησκευτικοί ύμνοι, χοροί, τραγούδια φυσιολατρικού περιεχομένου, μοιρολόγια, νανουρίσματα, εμβατήρια, πολιτικά τραγούδια, τραγούδια της τάβλας, του γλεντιού, αναφερόμενα στις χαρές και στις λύπες από τη γέννηση ως το θάνατο του ανθρώπου, έως μνημειώδη παγκόσμια έργα υψηλής διανοητικής σύλληψης. Την αξία της Μουσικής αντελήφθησαν και εξύμνησαν μεγαλοφυΐες του πνεύματος όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Πυθαγόρας, ο Ρομαίν Ρολλάν, ο Καρτέσιος, ο Γκαίτε, ο Μπετόβεν, ο Βάγκνερ, ο Στραβίνσκι κ.α., καθώς φυσικά και οι λαοί μέσω της παραδοσιακής τους τραγουδοποιείας. Ενώ προαπαιτείται η κατάκτηση ειδικών γνώσεων προκειμένου να μελετηθεί, να αναλυθεί και, κατ' επέκταση, να κατανοηθεί ένα μουσικό έργο, εντούτοις, το μόνο που χρειάζεται για την αισθητική απόλαυσή της είναι η διάθεση για ακρόασή του. Η τέρψη αυτή που εξάγει ο ακροατής από το μουσικό έργο εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από τον μουσικό και ευρύτερο καλλιτεχνικό πολιτισμό της ιδιαίτερης καταγωγής και διαμονής του καθώς και από τα μουσικά ύφη και είδη με τα οποία είναι προσωπικά εξοικειωμένος. Δύο ακροατές με διαφορετικό μουσικό και πολιτισμικό υπόβαθρο, επί παραδείγματι ένας Γερμανός και ένας Ινδός, θεωρείται δύσκολο να εξάγουν τα ίδια αισθητικά συμπεράσματα ακούγοντας την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν ή μια ινδική ράγκα.
Ως τέχνη, η μουσική δεν ανήκει πλέον μόνο σε υψηλά κοινωνικά στρώματα. Κάθε άνθρωπος μπορεί και δικαιούται να αναπτύξει το μουσικό του αισθητήριο αρκεί, να στρέψει το ενδιαφέρον του και να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο και διάθεση να ακούσει συγκεντρωμένος μια απ' τις σπουδαιότερες κατακτήσεις της ανθρώπινης εξέλιξης, τη Μουσική.

  
ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, Η:

Ντοκιμαντέρ: Μουσική (προβολή) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)

Και σε ρωτώ.. Πού πας ρε μ@λ@κ@ χωρίς μουσική; Πάμε στοίχημα πως δε θα κάνεις βήμα ή κι αν κάνεις έστω κι ένα,σύντομα θα το ακυρώσεις κάνοντας ένα ακόμη αλλά προς τα πίσω αυτή τη φορά;

Μίλα μου για τα παιδικά σου χρόνια και θυμίσου αν τα 'χαν ντύσει με τα τραγούδια τους η Μπέλου, ο Παπάζογλου, ο Περίδης, ο Ξυλούρης ..ο Μπιθικώτσης και αν σ' αυτό ή μόνο σ' αυτό το γεγονός οφείλεται το ότι έμειναν μέσα σου ανεξίτηλα.

Σε πάω όσο θέλεις στοίχημα πως ό,τι έζησες αλλά κι ό,τι θα 'θελες να ζήσεις δε θα 'χαν την ίδια γεύση στα χείλη σου, την ίδια αίσθηση στο σώμα και τον ίδιο αντίκτυπο στην καρδιά σου αν δεν τις περιέβαλαν μια χούφτα νότες, στίχοι..τραγούδια. Αν δεν αντήχησαν στους τοίχους του δωματίου σου οι U2, BB King, Bon Jovi, David Bowie, Wham τότε πως ξέχναγες, πως θυμόσουν κι απο που,πες μου,αντλούσες τη δύναμη να σηκωθείς κι απο αυτό ακόμα το κρεβάτι. Η απάντηση είναι απλή αλλά δε θες να την ξέρεις γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα σε βάλει σε σκέψεις και στην περίπτωσή σου,σε προβλήματα. Θα πρέπει,ενδεχομένως,να ξανασκεφτείς αποφάσεις,να αναθεωρήσεις επιλογές και ν΄ακυρώσεις υποσχέσεις που έχουν να κάνουν με τη ζωή που΄χεις δημιουργήσει και την οποία δε θέλεις σε καμία περίπτωση να διακυβεύσεις για κάποια παλιοτράγουδα.

Την έχει αυτή τη δύναμη η μουσική, ναι.

Μπορεί να σε κάνει εκεί που κάθεσαι όμορφα κι ωραία και χαριεντίζεσαι με την παρέα σου σ΄ένα ταβερνάκι,να σηκωθείς ήσυχα ήσυχα ζητώντας ευγενικά συγνώμη και να πας ως το πάρκινγκ για να τινάξεις τα μυαλά σου στον αέρα. Το τι συνέβει εκείνοι θα το διαπιστώσουν αρκετά λεπτά αργότερα,όταν ανήσυχοι που καθυστέρησες θα βγούν να σε ψάξουν,κι όχι ακαριαία, γιατί τον ήχο απο την πιστολιά θα τον έχει πνίξει το τραγούδι που όπλισε το χέρι σου.

Όμως είσαι ένας χέστης και τίποτα παραπάνω αν νομίζεις πως έτσι κι αφεθείς στα λεπτά κι ευαίσθητα χέρια της μουσικής,αυτά θα σε οδηγήσουν ντουγρού στο θάνατο. Στο άκουσμα τραγουδιών που σφράγισαν στιγμές-σταθμούς στη ζωή σου μπορείς να κάνεις κάλλιστα μία ψυχανάλυση,αυτοκριτική όπως και μπορείς,αν δεν υπάρχει κάτι για το οποίο θα πρέπει να μετανιώσεις ή να ντρέπεσαι,να πλημμυρίσεις χαρά και ικανοποίηση για την πραγμάτωση ονείρων που΄καιγαν την παιδική αλλά και την εφηβική σου καρδιά. Ο φόβος μπορεί να εξελιχθεί σε απίστευτη κινητήρια δύναμη για έναν άνθρωπο όμως να ξέρεις πως με τον τρόπο που τον χειρίζεσαι εσύ σύντομα θα σε στείλει αδιάβαστο. Η αβάσταχτη καθημερινότητά σου φωνάζει "Που πας χωρίς μουσική βρε μαλάκα;" αλλά εσύ έχεις κλείσει τ΄αυτιά σου, έχεις σκύψει το κεφάλι και προχωράς κρατώντας απ΄όλους μυστικά,επιθυμίες κι ενοχές αλλά κυρίως απο τον ίδιο σου τον εαυτό στον οποίο προσπαθείς να χωρέσεις ένα "κοστούμι" που είναι 3 τουλάχιστον νούμερα μικρότερό του. Κι ενώ το παρακολουθείς να σκίζεται απο παντού, εξακολουθείς ν΄αρνείσαι να χαλαρώσεις,να αφεθείς,να συμφιλιωθείς με το χθές ..να ξαναφήσεις την γαλάνη και τους forminx να συγκλονίσουν το είναι σου.

"Μ΄ένα κλικ η ζωή γίνεται ωραία" μου΄πε μία φίλη τις προάλλες. Αν δε θες ν΄ακούσεις εμένα άκου εκείνη και...πάτα το Play.

Ο Μικρός Πρίγκηπας

"Ο Μικρός Πρίγκιπας" είναι βιβλίο του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Αν και θεωρείται παιδικό βιβλίο, απευθύνεται σε όλους. Το θέμα του βιβλίου είναι το εξής: ο αφηγητής πέφτει με το αεροπλάνο του -που έχει πάθει βλάβη- στην έρημο. Εκεί συναντά ένα ασυνήθιστο παιδί (το Μικρό Πρίγκιπα), γνωρίζονται και γίνονται φίλοι. Ο αφηγητής μαθαίνει πολλά από τον καινούργιο του φίλο. Ο καινούργιος του φίλος σιγά-σιγά τού διηγείται την επίσκεψή του σε άλλους πλανήτες, όπου υπάρχουν άνθρωποι ματαιόδοξοι αλλά και κάποιοι (ελάχιστοι) περισσότερο "ανθρώπινοι". Δεν ξεχνάει ποτέ και με τίποτα τις ερωτήσεις που έχει υποβάλει, ενώ ο ίδιος, αντίθετα, δεν συνηθίζει ν' απαντάει στις ερωτήσεις των άλλων.




Αν όμως μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα γίνει ηλιόλουστη. Θα αναγνωρίζω το θόρυβο ενός βήματος διαφορετικού απ' όλα τ' άλλα. Τα άλλα βήματα θα με κάνουν να κρύβομαι κάτω από τη γη. το δικό σου, σαν μουσική, θα με τραβάει έξω από τη φωλιά μου. Κι έπειτα κοίτα. Βλέπεις εκεί πέρα, τα χωράφια με το στάρι; Τα χωράφια με το στάρι δε μου θυμίζουν τίποτα. Κι αυτό είναι λυπηρό. Όμως εσύ έχεις μαλλιά χρυσαφένια. Θα είναι υπέροχο λοιπόν όταν θα με έχεις εξημερώσει. Το στάρι, που είναι χρυσαφένιο, θα μου θυμίζει εσένα. Και θα μ' αρέσει ν' ακούω τον άνεμο μέσα στα στάχυα... Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού""Να το μυστικό μου, είπε η αλεπού. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια. Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλο σου που το κάνει τόσο σημαντικό..."Αφιερωμένο στον δικό μου Πρίγκιπα... Αφιερωμένο στα "ευχαριστώ" που σου χρωστώ...
 

Αν χωρούσα κι εγώ

στο μικρό σου πλανήτη

αν ζητούσες να 'ρθω

να μην σ' έχει η λύπη

Τον παλιό μου εαυτό

θα τον άφηνα πίσω

τον κρυμμένο ουρανό

της καρδιάς σου να ζήσω

Στο μακρινό σου το αστέρι

να μου κρατάς σφιχτά το χέρι

μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου

κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

Αν ζητούσες να 'ρθω

στο μικρό σου τ' αστέρι

αν μπορούσα να δω

της ψυχής σου τα μέρη

 

Θα νικούσα το εγώ

που εδώ με κρατάει

έναν κόσμο να βρω

και τους δυο να χωράει

Στο μακρινό σου το αστέρι

να μου κρατάς σφιχτά το χέρι

μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου

κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

Nikos Papazoglou - Ego den ime poiitis

Στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου


Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι

Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες
καταραμένη είμαι φυλή
με μιαν εξόριστη ψυχή
σ' άλλους πλανήτες

Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ' ο λυγμός του
είμαι ένας δείπνος μυστικός
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ' αδερφός του

Έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Παπάζογλου

Σαράντα μέρες μετά το θάνατο του Μανώλη Ρασούλη άλλος ένας σπουδαίος του ελληνικού τραγουδιού πέρασε στην ιστορία. Ο Νίκος Παπάζογλου πέθανε σε ηλικία 63 ετών από καρκίνο.
Η προσφορά του αναμφισβήτητα τεράστια στην ελληνική μουσική από πολλές μεριές. Κατέθεσε σπουδαίο έργο και στο επίπεδο της δημιουργίας και στο επίπεδο της υποστήριξης της τέχνης που αγαπούσε. Ένας από τους πιο ολοκληρωμένους τραγουδοποιούς που λειτούργησε δημιουργικά σε όλα τα στάδια της μουσικής. Κατάφερε να συνδυάσει την επιτυχία την ποιότητα της τέχνης με την εμπορικότητά της.
Το είχαμε ακούσει εδώ και μέρες ότι δεν πήγαινε καλά η υγεία του. Αλλά δεν το πιστεύαμε. Άλλωστε καμία φορά δεν το πιστεύεις για κανέναν και περιμένεις ότι πλησιάζει η στιγμή που θα ξαναβγεί στη σκηνή.
Πάντα κοντά στην παραδοσιακή μουσική και το λαϊκό τραγούδι ήταν από εκείνους που πήγαν τα πράγματα ένα βήμα παρακάτω φλερτάρωντας παράλληλα με τη ροκ. Αγαπήθηκε τόσο από τους Έλληνες του εσωτερικού όσο και από εκείνους του εξωτερικού. Ειδικά για αυτούς τους εξωτερικού τα τραγούδια του ήταν κάτι σαν αναφορά στην πατρίδα.
Ήταν ένας σπουδαίος ερμηνευτής, ένας σπουδαίος συνθέτης και ένας σημαντικότατος στιχουργός. Θα ήταν μεγάλο σφάλμα αν παραλείψουμε το έργο του στο ιστορικό στούντιο «αγροτικόν» στη Θεσσαλονίκη. Βοήθησε πολλούς νέους στις αρχές του '90 να βρουν το δρόμο τους στη μουσική και ήταν από εκείνους που άνοιξαν πόρτες που έκλειναν κάποιοι άλλοι.
Στην τελευταία του συνέντευξη στο Δίφωνο τον Ιανουάριο του 2009 στον Αλέξη Βάκη (με αφορμή και τα τότε επεισόδια) αναφέρει: "Προσπάθησαν μια γενιά ολόκληρη να την κάνουν Χαϊβάνια. Τους βομβαρδίζουν επίσης με κάτι τελείως ψεύτικες ανάγκες και προσπαθούν να τους συμφιλιώσουν με όλα τα σκουπίδια. Τα παιδιά όμως απέδειξαν πως δεν είναι χαϊβάνια."

Ένα σύντομο βιογραφικό του παρακάτω:

Γεννήθηκε στις 20/3/1948 στη Θεσσαλονίκη και η πρώτη του συστηματική επαφή με τη μουσική ήταν μέσω συγκροτημάτων την περίοδο 1965-1970. Την ίδια εποχή έγραψε τα πρώτα του τραγούδια, μερικά από τα οποία τραγούδησε ο Πασχάλης (Αρβανιτίδης), δημιουργώντας παράλληλα ένα μικρό στούντιο με χειροποίητα μηχανήματα στη Θεσσαλονίκη.
Το 1972 με ένα πολύ καλό συγκρότημα που αποτελούσαν Θεσσαλονικείς μουσικοί και ονομάστηκε Ζηλωτής (Zealot) επιχείρησε να κατακτήσει τη διεθνή αγορά κατά το πρωτότυπο των Aphrodite`s Child. Για το σκοπό αυτό μετακόμισε στο Αachen της Δυτικής Γερμανίας. Φτιάχτηκαν τότε έξι τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο Mιλάνο αλλά υπάρχουν μόνο σε συλλογές φίλων. Το 1976, τραγουδώντας στους "Αχαρνής" του Διονύση Σαββόπουλου, συναντιέται με τον Μανώλη Ρασούλη και το 1978 η "καλή παρέα" (Μανώλης Ρασούλης, Νίκος Ξυδάκης, Διονύσης Σαββόπουλος και Νίκος Παπάζογλου) δημιουργεί το δίσκο "Η Εκδίκηση της Γυφτιάς" στο νεόδμητο στούντιο Αγροτικόν Νο 3, στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης.
Ακολουθούν "Τα Δήθεν" και το 1983 όλα όσα υπήρχαν σε σχέδια, σημειώσεις και χαμηλόφωνες ηχογραφήσεις μαζεύονται στο δίσκο "Χαράτσι" που προτείνει ένα "είδος μεικτό και μόνιμο". Ακολουθεί το "Μέσω Νεφών" το 1986, τα "Σύνεργα" το 1991 και ένα χρόνο αργότερα η "Επιτόπιος Ηχογράφησις" στο θέατρο του Λυκαβηττού (30 Σεπτεμβρίου 1991). Τον Απρίλιο του 1995 κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Όταν Κινδυνεύεις Παίξε την Πουρούδα" -στην κυπριακή διάλεκτο- σημαίνει το κλάξον ποδηλάτου. Το 2005 κυκλοφόρησε η τελευταία του δουλειά το "Μάισσα Σελήνη".
Την ημέρα της κυκλοφορίας της "Μάισσας σελήνης", ο Νίκος Παπάζογλου κέρδισε το Βραβείο Μουσικής στα Κρατικά Κινηματογραφικά Βραβεία Ποιότητας (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) για τη μουσική του στην ταινία η "Νοσταλγός".

Κάτω από την ετικέτα "Στρόγγυλοι Δίσκοι" ο Νίκος Παπάζογλου επιμελήθηκε τις παραγωγές και ανακάλυψε αξιόλογους τραγουδοποιούς όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Ορφέας Περίδης, το μουσικό σχήμα Μικρές Περιπλανήσεις, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου κ.ά. Ζούσε και εργαζόταν στη Θεσσαλονίκη.

Η δισκογραφία του Νίκου Παπάζογλου όπως την καταγράφει ο Πέτρος Δραγουμάνος.

1973 Φίλοι Και Αδελφοί (Philips 6331057 lp-cd). Ο δεύτερος δίσκος του Πασχάλη (Αρβανιτίδη) έχει δύο τραγούδια γραμμένα από τον Νίκο Παπάζογλου, τα Ανία και Είναι Αργά.
1977 Αχαρνής (Lyra 3304 lp-cd). Ο Διονύσης Σαββόπουλος καταπιάστηκε με τον Αριστοφάνη έπειτα από παραγγελία του Θεάτρου Τέχνης, αλλά τελικά ανέβασε παράσταση με δική του μετάφραση το χειμώνα του 1976-1977 στην Πλάκα. Στον Αριστοφάνη Που Γύρισε Από Τα Θυμαράκια (όπως είναι ο παράλληλος τίτλος του δίσκου) έπαιζαν και τραγουδούσαν οι Σαββόπουλος, Σάκης Μπουλάς, Μελίνα Τανάγρη, Νίκος Ζιώγαλας, Ηλίας Λιούγκος, Μανώλης Ρασούλης και Νίκος Παπάζογλου.
1978 Η Εκδίκηση Της Γυφτιάς  (Lyra 3308 lp-cd). Ο πρώτος δίσκος που ηχογραφήθηκε στο στούντιο Αγροτικόν του Νίκου Παπάζογλου, στη Θεσσαλονίκη. Η μουσική του Νίκου Ξυδάκη στα έντεκα από τα δεκατρία τραγούδια, τα στιχάκια του Μανώλη Ρασούλη στα δώδεκα, η ερμηνεία των Δημήτρη Κοντογιάννη, Διονύση Σαββόπουλου, Σοφίας Διαμαντή (δύο) και Νίκου Παπάζογλου (εννέα) που έγραψε και μουσική στα Κυρ Διευθυντά Των Δίσκων και Κανείς Εδώ Δεν Τραγουδά.
1979 Τα Δήθεν (Lyra 3320 lp-cd). Πάλι το δίδυμο Μανώλη Ρασούλη και Νίκου Ξυδάκη με τους ίδιους ερμηνευτές (Παπάζογλου, Κοντογιάννης, Διαμαντή). Ηχογραφημένος και αυτός στο στούντιο Αγροτικόν της Θεσσαλονίκης. Μπουζούκι παίζει ο Χρήστος Νικολόπουλος.
1979 Η Ρεζέρβα (Lyra 3735/6 2 lp-cd). Διπλός δίσκος του Σαββόπουλου, όπου ο Παπάζογλου τραγουδά δεύτερη φωνή σε πέντε τραγούδια. Συμμετέχουν η Αφροδίτη Μάνου, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, η Ελένη Βιτάλη, ο Δημήτρης Κοντογιάννης και η Μήτσα Ρούτη.
1981 Χειμερινοί Κολυμβητές (ανεξάρτητη παραγωγή CP912 lp). Ο πρώτος δίσκος τους με μουσική, στίχο και τραγούδι από τον Αργύρη Μπακιρτζή, ηχογραφημένος στο στούντιο Αγροτικόν. Το 1991 κυκλοφόρησε και σε cd (Lyra 072), εμπλουτισμένο με αποσπάσματα από συναυλίες τους. Τραγουδούν ακόμη ο Ισίδωρος Παπαδάμου, ο Μιχάλης Σιγανίδης, η Ουρανία Καργούδη και ο Νίκος Παπάζογλου στην Προσφυγιά και στις Ψείρες.
1984 Χαράτσι (Lyra 3369 lp-cd). Ο πρώτος προσωπικός δίσκος του. Περιέχει εννέα δικά του τραγούδια και δύο γραμμένα από τη Βάσω Αλλαγιάννη και τον Μανώλη Ρασούλη.
1984 Όλοι Δικοί Μας Είμαστε (Lyra 3371 lp-cd). Σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους του Μανώλη Ρασούλη. Τραγουδούν οι Δημήτρης Κοντογιάννης, Γιάννης Κούτρας, Πασχάλης Τερζής, Νάντια Καραγιάννη, Ηλίας Μακρής και Νίκος Παπάζογλου.
1985 Η Γλυκερία Στο Λυκαβηττό  (Lyra 3419 lp-cd). Ηχογράφηση συναυλίας της Γλυκερίας στον Λυκαβηττό με συμμετοχή του Νίκου Παπάζογλου στα τραγούδια Με το τραγούδι με το κρασί και Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια.
1986 Εν Αθήναις (Lyra 3426 lp-cd). Μουσική του Νίκου Κυπουργού για παράσταση του Ελληνικού Χοροδράματος. Ο Παπάζογλου στο Τσιφτετέλι του Διογένη με στίχους Ρασούλη.
1986 Μέσω Νεφών (Lyra 3440 lp-cd). Ο δεύτερος προσωπικός δίσκος του Παπάζογλου. Συνθέσεις δικές του με στίχους Ρασούλη, Γιάννη Σπυρόπουλου, Λάζαρου Ανδρέου κ.ά.
1986 Πότε Βούδας Πότε Κούδας (CBS 450291 lp-cd ). Ο Μανώλης Ρασούλης στα λόγια και ο Πέτρος Βαγιόπουλος στη μουσική. Τραγουδούν, εκτός από τους δημιουργούς, ο Νίκος Παπάζογλου (το ομώνυμο τραγούδι), η Γλυκερία, ο Λεωνίδας Βελής και η Χριστίνα Μαραγκόζη.
1987 Ζήτω Το Ελληνικό Τραγούδι (Minos 691/2 2 lp-2 cd). Διπλός δίσκος με 29 τραγούδια και 29 καλεσμένους από τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ1 που παρουσίαζε ο Σαββόπουλος. Ο Παπάζογλου τραγουδά την Παράβαση από τους Αχαρνής και συμμετέχει στο δημοτικό τραγούδι Ανέβηκα στην πιπεριά και στα αποσπάσματα τραγουδιών του Χατζιδάκι.
1988 Στο Σείριο Υπάρχουνε Παιδιά (Σείριος 88002/4 3 lp -2 cd). Την περίοδο 1987-1988 στην Πλάκα στην μπουάτ Σείριος, ο Μάνος Χατζιδάκις οργάνωσε παραστάσεις με πολλούς τραγουδιστές και συγκροτήματα. Σε αυτή την κασετίνα υπάρχουν και  δύο τραγούδια από τις εμφανίσεις του Νίκου Παπάζογλου.

1988 Ο Κύριος Σαββόπουλος Ευχαριστεί Τον Κύριο Χατζιδάκι (Σείριος 88006 lp). Πρόζες και τραγούδια από τις εμφανίσεις του Διονύση Σαββόπουλου στον Σείριο, στην Πλάκα, ανάμεσα 17 Ιανουαρίου και 3 Φεβρουαρίου 1988. Η Έλλη Πασπαλά μαζί με τον Νίκο Παπάζογλου στο Χάρτινο το φεγγαράκι με ένα ποτ πουρί τραγουδιών.
1990 Σύνεργα  (Lyra 4559 LP-051 cd). Ο τρίτος προσωπικός δίσκος του Παπάζογλου. Τα τραγούδια έγραψε ο ίδιος και ο Ορφέας Περίδης (τρία), ο Γιώργος Ζήκας (δύο) και η Βάσω Αλλαγιάννη.
1990 Υποκλίνομαι (WEA 170778 lp). Με τη Χαρά Αργυροπούλου. Σε μουσική και στίχους Παπάζογλου τα Χτες βράδυ και Πέρασα έτσι δίχως λόγο (και τα δύο από το Χαράτσι).
1991 Παραμύθια (Lyra 4597 lp). Ο δεύτερος δίσκος του Σωκράτη Μάλαμα με συμμετοχή της Όλγας Δεραινίτη, της Μελίνας Κανά και του Νίκου Παπάζογλου που λέει το Κίρκη.
1991 Στο Θέατρο Λυκαβηττού (Lyra 4608 lp-cd). Επιτόπια ηχογράφηση στο θέατρο Λυκαβηττού, Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 1991. Ο τέταρτος προσωπικός δίσκος του Παπάζογλου.
1992 Σύγχρονο Τραγούδι - Μέρες Μουσικής (Lyra 4695/6 2 lp-cd). Από συναυλία στο θέατρο Παλλάς της οδού Βουκουρεστίου την άνοιξη  του 1992. Συμμετέχουν ο Νίκος Πορτοκάλογλου (τέσσερα), ο Νίκος Ξυδάκης (τέσσερα), η Μελίνα Τανάγρη (πέντε), η Ελένη
Τσαλιγοπούλου (τέσσερα) και ο Νίκος Παπάζογλου (τρία).
1992 Τα Σκόρπια (Lyra 4672 lp-cd). Συλλογή δώδεκα τραγουδιών, με στίχους του Μανώλη Ρασούλη. Με τους Νίκο Παπάζογλου (επτά), Γλυκερία (δύο), Νίκο Ξυδάκη (δύο), Μανώλη Λιδάκη.
1994 Anthologia (Piranha 38 cd). Συλλογή τραγουδιών του Νίκου Παπάζογλου που κυκλοφόρησε στη Γερμανία.
1995 Όταν Κινδυνεύεις Παίξε Την Πουρούδα (Lyra 4798 lp-cd). Ο πέμπτος προσωπικός δίσκος του. Ερμηνεία και μουσική δικά του. Στίχους έγραψαν ο ίδιος σε δύο τραγούδια, ο Τάκης Σιμώτας (τρία), ο Λάζαρος Ανδρέου (τρία) κ.ά.
1997 Πύλη Της Άμμου (Μύλος 09 cd). Με τον Λουδοβίκο των Ανωγείων. Ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Νίκος Παπάζογλου και ο Λουδοβίκος στο ομώνυμο.
2001 Ο Χασομέρης (Lyra 0709 cd). Οι Παλαιολόγοι σε τραγούδια του Παντελή Χατζηκυριάκου. Ο Παπάζογλου τραγουδά το Πρόλογος.
2001 Από Τον Πουνέντη (ΚΑΛΜΕ 02 cd). Νησιώτικα τραγούδια με τη Χορωδία Αιγαίου που
διευθύνει ο Θεοφάνης Σουλακέλλης. Ο Παπάζογλου συμμετέχει στο ομώνυμο τραγούδι.
2001 Σαββόραμα (Universal 016644 2 cd). Ηχογράφηση από τρεις παραστάσεις του Διονύση Σαββόπουλου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τον Δεκέμβριο 2000. Συμμετέχουν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Δημήτρης Μπάσης, ο Νίκος Παπάζογλου, η Μελίνα Τανάγρη, ο Σάκης Μπουλάς, η Μελίνα Κανά και η Δόμνα Σαμίου. Ο Παπάζογλου, μαζί με τον Σαββόπουλο, στην
Πάροδο από τους Αχαρνής.
2002 Περιθώριο (Lyra 0739 cd). Ο Παπάζογλου και η Μαρία Θωίδου σε τραγούδια του Γιώργου Σφυρίδη.
2002 Αγρύπνια (Lyra 5001 cd). Τραγούδια του Θανάση Παπακωνσταντίνου με τον ίδιο, τον Σωκράτη Μάλαμα (τέσσερα) και τον Νίκο Παπάζογλου στο Άστρο του πρωινού.
2002 Μια Φορά Κι Έναν Καιρό (Μετρό 86 cd). Παραμύθια και διηγήματα από την Ελλάδα και τον κόσμο με τη Σαβίνα Γιαννάτου, τον Δημήτρη Ζερβουδάκη, τον Χρήστο Θηβαίο, τη Μελίνα Κανά, τον Λουδοβίκο των Ανωγείων, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τον Νίκο Παπάζογλου, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, την Έλλη Πασπαλά, τον Διονύση Σαββόπουλο και τον Διονύση Τσακνή. Κυκλοφόρησε μαζί με το περιοδικό Μετρό, τεύχος 86 τον Δεκέμβριο 2002.
2005 Μάισσα Σελήνη (Lyra 5005 cd). Ο έκτος προσωπικός δίσκος τού Παπάζογλου, κυκλοφορεί δέκα χρόνια μετά τον προηγούμενο προσωπικό δίσκο του. Τραγούδια με δική του μουσική. Οι στίχοι της Πηγής Καφετζοπούλου, του Δημήτρη Μπαμπαούς, της Μαρίνας Αρμεύτη, του Μίμη Καστερά, του Γιώργου Βατουσιάδη κ.ά.
2006 Και Με Οδηγό Ένα Παιδί (Lyra 1093 cd). Με τις Μικρές Περιπλανήσεις. Ο Παπάζογλου στο Σαράντα μίλια ναυτικά.
2008 Αμυγδαλάκι Τσάκισα (Music Corner cd). Η Κατερίνα Παπαδοπούλου σε παραδοσιακά τραγούδια που ενορχήστρωσε ο Σωκράτης Σινόπουλος. Ο Παπάζογλου στο Τίνος είν’ το περιβόλι.
2009 Ήμουν Κι Εγώ Εκεί (Lyra 76724 cd). Δεκαοκτώ συμμετοχές του Νίκου Παπάζογλου σε δίσκους άλλων τραγουδιστών, συγκεντρωμένες σε ένα cd.
2010 Πέρασμα Στην Κίμωλο (Κέρος cd). Παραδοσιακά τραγούδια της Κιμώλου, με τον Νίκο Οικονομίδη στο βιολί, την Κυριακή Σπανού στο τραγούδι και τον Νίκο Παπάζογλου στο Αγγελετής.

 

Το σχέδιο των ελιτιστών για παγκόσμια σκλαβιά..

http://video.google.com/videoplay?docid=-387184764550286718# 

Ο πιο πάνω σύνδεσμος σας παραπέμπει στο ντοκιμαντέρ με ελληνικούς υπότιτλους.

Tο συναρπαστικό ντοκιμαντέρ του δημοσιογράφου Alex Jones με ελληνικούς υπότιτλους: Endgame: blueprint for global enslavement. To "Endgame" είναι το τελικό αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας πάνω σε ιστορικά ντοκουμέντα που εξηγούν γιατί οι ηγέτες αυτού του κόσμου είναι μανιακοί με τον απόλυτο έλεγχο, της κατακυρίευσης και της σκλαβιάς της ανθρωπότητας, χειριζόμενοι τρομαχτική ισχύ για χάρη μόνο της ισχύoς, συγκεντροποιώντας την εξουσία σε ένα αδυσώπητο παγκόσμιο κυβερνητικό σύστημα, και επιδιώκοντας την "τελική λύση τους" για παγκόσμιο πληθυσμιακό αποδεκατισμό. Το "Endgame" ξεσκεπάζει το μακροπρόθεσμο σχέδιο των ελιτιστών και εξηγεί γιατί θα είναι ένας εφιάλτης για το υπόλοιπο της ανθρωπότητας εκτός και εάν ξεσηκωθούμε τώρα και πολεμήσουμε ενάντια στα συστήματα του ελέγχου τα οποία σχεδιάστηκαν για να μετατρέψουν εμάς και τον πλανήτη μας σε ένα πλανήτη φυλακή. Ξεσκεπάζονται ανοιχτά η λέσχη Μπίντερμπεργκ, οι Ροκφέλερ και οι Ροθτσιλντ, η Ευγονική, ο μετ ανθρωπισμός, και τα εγκλήματα των τυράννων και της ελίτ διαμέσου των αιώνων.
http://www.infowars.com

Το πρωτοπλαστο της γης...

Πέρασαν ώρες, πέρασαν μέρες, πέρασαν εβδομάδες, πέρασαν μήνες από τότε που ο Σαμπάοθ οργίστηκε και έδιωξε μέσα από τον παράδεισο το ζευγάρι των πρωτόπλαστων ανθρώπων.

Νέους κόσμους έφτιαξε, παλιούς κόσμους χαλούσε, να χορτάσει τη χαρά της δημιουργίας ο ωκεάνιος νους του και η φλογερή του καρδιά.

Ήθελε να τους ξεχάσει τους δυο καταραμένους, έκανε κι όλας πως δεν τους συλλογιόταν πια, πως δεν τον έμελλε το πού βρίσκονται και πώς τα περνούν. Όμως ο νους του, ολοένα και πετούσε κατά κείνους...

Πατέρας!

Ο Σαμπάοθ είπε επίσημα :

- Ευλογημένη να είναι ετούτη η μέρα της συγχώρεσης, η μέρα του γυρισμού, να λογαριαστεί σαν ακόμη μια μέρα από τις 7 της δημιουργίας, γιατί σήμερα δημιούργησα την συγχώρεση. Σηκώνω την αμαρτία από πάνω σας, θα σας κάνω πάλι αγνούς κι ανήξερους σαν τα πουλιά, θα σας κάνω άγιους σαν τους αγγέλους, αθώους όπως ήσασταν πριν δαγκώσετε το μήλο της αμαρτίας και δείτε την γύμνια σας.

- ‘Οχι αυτό, έλεος πατέρα βόγκισαν οι δυο άνθρωποι. Αν αληθινά απόμεινε μέσα στην καρδιά σου λίγο έλεος για μας, άφησε μας να φύγουμε πίσω πανάγαθε. Άφησέ μας στο αμάρτημα που έγινε ο πλούτος της ζωής μας. Άφησέ μας στην νόηση του καλού και του κακού που έγινε η πικρή σοφία μας. Άφησέ μας στην γύμνια μας που έλυσε την μοναξιά του κορμιού μας. Συμπάθησε μας Κύριε που κάναμε έναν νέο παράδεισο την κατάρα σου. Βρήκαμε την νέα μας Εδέμ στον έρωτα και τη δημιουργική δουλειά. Μέσα στα δολερά λόγια του φιδιού ήταν μια νέα αλήθεια.

- Κι ο θάνατος τρελά παιδιά ? Τον λησμονήσατε τον θάνατο που σέρνεται σαν φίδι πίσω από τα βήματά σας από τότε που χάσατε τον παράδεισο.

- Με τον έρωτα τον νικήσαμε και το θάνατο Κύριε.

Κι η Εύα σήκωσε στα δυο της χέρια το δέμα που σφιχτά κρατούσε πάνω της τόση ώρα.πάνω στο στήθος της. Μέσα στην αρκουδοπροβιά σάλεψε το μικρό τριανταφυλλί σωματάκι ενός παιδιού.

- Μέσα από το πρόσωπό του χαμογελούσαν όλοι οι αγγέλοι του χαμένου παραδείσου

Ευλόγησέ το πατέρα

Ήταν το πρώτο παιδί της γης.

Στρατής Μυριβήλης

Υπάρχουν κάποια λάθη που πρέπει να γίνονται.

Αν δεν χάναμε τον παράδεισο θα χάναμε την ελπίδα να τον ξανακερδίσουμε.

Κι ακόμα κι αν κάποιο λάθος δεν το ξεχάσεις ποτέ και δεν το αφήσεις ποτέ να σε ξεπεράσει...

Υπάρχει πάντα η ελπίδα πως με το χρόνο, θα το καταλάβεις, και θα το συγχωρήσεις.

ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΣΤΟ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ...

 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ:

Περιγραφή

Έχω γνωρίσει στη ζωή μου αρκετούς ανθρώπους, που έψαχναν απεγνωσμένα την ελευθερία της ψυχής τους. Πέρασαν βουνά, θάλασσες και ποτάμια, μοναχικοί καβαλάρηδες πάντα, εραστές μιας χίμαιρας που την είχαν βαφτίσει ελευθερία.
Αυτού του είδους οι άνθρωποι μοιάζει να ψάχνουν τελικά για την παγίδα τους.
Μοιάζει να ψάχνουν, κάπου να αιχμαλωτιστούν.
Κάπου να χαρίσουν, κάπου να πετάξουν, την ελευθερία που ήδη κουβαλάνε μέσα τους, χωρίς οι ίδιοι να το ξέρουν.
Μερικοί, μπαίνουν σε ναρκοπέδια και χάνονται.
Άλλοι βρίσκουν τη μεγάλη παγίδα και παγιδεύονται.
Ολότελα. Για πάντα.
Μόνο που δεν παραδέχονται ποτέ, πως εκεί που έφτασαν, είναι παγίδα.
Της δίνουν απλώς μια άλλη ονομασία. Χρέος, ας πούμε. Θυσία. Αποστολή.
Έτσι για να μπορούνε δηλαδή, άμα λάχει, να φοράνε το καπελάκι τους, στραβά.

ΣΕΛΙΔΑ 9
Αυτό που θα ήθελα απόψε, είναι τη ζωή μου πίσω. Αλλά δεν ξέρω απο ποιόν να τη ζητήσω. Τόσο τη σκόρπισα, τόσο την χαράμισα, τόσο τη δάνεισα, τόσο την ξερίζωσα. Απο ποιόν να τη ζητήσω τώρα.... Και τι ωφελεί.... Αυτό που θα ήθελα απόψε, τελικά, είναι ένας ώμος, να γείρω πάνω του και να κλάψω. Να κλάψω πολύ. Με λυγμούς. Με κραυγές. Να κλάψω για όλα. Για όσα αγάπησα. Για όσα ονειρεύτηκα. Για όσα ένιωσα. Για όσα περίμενα και δεν ήρθαν. Για όσα ήρθαν. Για όσα με πρόδωσαν . Για όσα με χαράκωσαν. Για όσα με θανάτωσαν. Για όσα με ανάστησαν. Να κλάψω πολύ. Με λυγμούς. Με κραυγές. Για όλα.... Να γείρω στον ώμο κάποιου και ν’ακούσω τη φωνή του, να μου πει ψυθιριστά : «Μη κλαίς». Μόνο αυτό. Τίποτ’άλλο.Μην κλαίς. Μόνο αυτό.....

ΣΕΛΙΔΑ 16
Αλλά εγώ μιλώ για την άλλη αγάπη. Την υπερβατική. Αυτή που ντύνει με βελούδο την ψυχή. Αυτή που διώχνει τους σκορπιούς απο τη σκέψη. Αυτή που σπάει το συρματόπλεγμα του εαυτού σου. Αυτή που δεν βγαίνει απο το στόμα. Ξεχύνεται απο την αφή και την ανάσα.

ΣΕΛΙΔΑ 26
Μπορεί να’γειρε η μέρα στη ζωή μου, να σουρούπωσε, αλλά εγω πάντα στολίζω τα όνειρά μου με τα χρώματα του δειλινού. Μπορεί να’χασα την πανσέληνο, μα πάντα περιμένω το καινούργιο φεγγάρι, για να κάνω μιαν ευχή. Μπορεί να μην αναβρύζει πια ο έρωτας στο κορμί μου, να μη σχηματίζει χειμάρρους που σπάνε φράγματα, αλλά καλύτερα έτσι. Γλυτώνω και τη λάσπη. Στο κάτω κάτω, υπάρχουν και τα ρυάκια, που σιγοτραγουδούν ανάμεσα στ’αγριολούλουδα.

The Doors - Ghost Song [Full Video]

The Doors - Ghost Song

Awake.

Shake dreams for your hair
My pretty child, my sweet one.
Choose the day
And choose the sign of your day,
The day's divinity.
First thing you see.

A vast radiant beach
And a cool jeweled moon.
Couples naked race down
By its quiet side,
And we laugh like
Soft mad children
Smug in the wooly
Cotton brains of infancy.

The music and voices
Are all around us.

Choose they croon
The ancient ones,
The time has come again.
Choose now they croon
Beneath the moon
Beside an ancient lake.
Enter again the sweet forest.
Enter the hot dream
Come with us.
Everything is broken up
And dances.

Indians scattered on
Dawn's highway bleeding,
Ghosts crowd the young child's
Fragile egg-shell mind.