Paolo Nutini - Candy (Video)

Layla - Eric Clapton

Ροκ ύμνος για την αγάπη και ένα από τα κορυφαία ερωτικά τραγούδια στην ιστορία του ροκ εν ρολ. Γράφτηκε από τους Έρικ Κλάπτον και Τζιμ Γκόρντον και περιέχεται στο πρώτο και μοναδικό στούντιο άλμπουμ των Derek and the Dominos «Layla and Other Assorted Love Songs», που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1970. Το τραγούδι αντανακλά τον παθιασμένο έρωτα του Κλάπτον για την Πάτι Μπόιντ, πρώην μοντέλο και γυναίκα του καλύτερου φίλου του Τζορτζ Χάρισον.

Στα τέλη της δεκαετίας του '60 ο βιρτουόζος κιθαρίστας Έρικ Κλάπτον κατακλυζόταν από προσωπικά και επαγγελματικά προβλήματα. Τα δύο σούπεργκρουπ που είχε σχηματίσει, Cream και Blind Faith, είχαν διαλυθεί και ο ίδιος είχε γλιστρήσει στα ναρκωτικά. Η Πάτι Μπόιντ έτεινε χείρα βοηθείας και ο απελπισμένος Κλάπτον την ερωτεύτηκε σφόδρα, χωρίς στην αρχή να έχει την ανάλογη ανταπόκριση.

Ο Κλάπτον έγραψε και της αφιέρωσε το τραγούδι «Λέιλα», το οποίο εμπνεύστηκε από το ερωτικό ποίημα «Η Λέιλα και ο Μαϊνούν» του πέρση κλασσικού ποιητή Νεζαμί (1141-1201). Το ποίημα, που χτύπησε μια ευαίσθητη χορδή του Κλάπτον, μιλάει για την πριγκίπισσα Λέιλα, την οποία ο πατέρας της πάντρεψε με κάποιον άλλον από αυτόν που αγαπούσε, με αποτέλεσμα ο αγαπημένος της να τρελαθεί.

Οι ηχογραφήσεις του τραγουδιού και του άλμπουμ, ξεκίνησαν την άνοιξη του 1970 στο Μαϊάμι, από ένα ακόμη βραχύβιο σχήμα του Κλάπτον, τους Derek and the Dominos. H «Λέιλα», διάρκειας 7:02 λεπτών, που ξεχώρισε από τα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ, αποτελείται από δύο διακριτά μέρη. Το πρώτο είναι σύνθεση του Κλάπτον, όπου κυριαρχούν οι κιθάρες του Κλάπτον και του μακαρίτη Ντουέιν Όλμαν (Allman Brothers), που παίζει το κλασσικό πλέον κιθαριστικό ριφ, καθώς και η παθιασμένη έκκληση του Κλάπτον για αγάπη. Το δεύτερο μέρος κινείται σε πιο αργό τέμπο, είναι ορχηστρικό, με κυρίαρχο το πιάνο του Τζιμ Γκόρντον.

Το άλμπουμ πέρασε σχεδόν απαρατήρητο όταν κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1970, όπως και το «Λέιλα», που είχε μεγάλη διάρκεια για να χωρέσει στο πρόγραμμα ενός ραδιοφωνικού σταθμού. Το 1971 μια συντομευμένη εκδοχή της «Layla» έφθασε μέχρι το Νο 5 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών. Η «Layla» ξανακυκλοφόρησε το 1972 σε μια συλλογή με επιτυχίες του Κλάπτον («The History of Eric Clapton») και γνώρισε εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία, φθάνοντας στο Νο 7 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών και στο Νο 10 του αμερικανικού.

Όσον αφορά στα ερωτικά του ροκ τριγώνου, Ο Τζορτζ και η Πάτι χώρισαν το 1977 και δύο χρόνια μετά η Πάτι Μπόιντ έγινε κυρία Κλάπτον. Στον γάμο παρέστη και ο Χάρισον, που δεν κράτησε κακία στον φίλο του. Ο γάμος του Έρικ Κλάπτον και της Πάτι Μπόιντ κατέληξε σε διαζύγιο το 1989, όταν ο Mr Slowhand έπεσε στην αγκαλιά ενός άλλου μοντέλου, εξ Ιταλίας αυτή τη φορά, της Λόρι Ντελ Σάντο.

Η «Λέιλα» συνέχιζε την ανοδική της πορεία. Το 1982 εμφανίσθηκε και πάλι στον αγγλικό πίνακα επιτυχιών, ανεβαίνοντας στο Νο4. Το 1992 ο Κλάπτον παρουσίασε την ακουστική εκδοχή του τραγουδιού στην εκπομπή του MTV «Unplugged». Έφθασε στο Νο 12 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών, ενώ δεν συγκίνησε τους συμπατριώτες του Άγγλους. Ίσως οι καιροί να είχαν αλλάξει.

Layla-Eric Clapton Lyrics: 

What will you do when you get lonely                                                    
No one is waiting by your side?
You've been running and hiding much too long
You know it's just your foolish pride

Layla, you got me on my knees
Layla, I'm begging darlin' please
Layla, darling won't you ease my worried mind?

Tried to give you consolation
Your old man let you down
Like a fool, I fell in love with you
You turned my whole world upside down

Layla, you got me on my knees                                                                   
Layla, I'm begging darlin' please
Layla, darling won't you ease my worried mind?

Make the best of the situation
Before I finally go insane
Please don't say we'll never find a way
Or tell me all my love's in vain

Layla, you got me on my knees
Layla, I'm begging darlin' please
Layla, darling won't you ease my worried mind?

Layla, you got me on my knees
Layla, I'm begging darlin' please
Layla, darling won't you ease my worried mind?

Video Clip shooting

This Saturday 22 oct @ Toy Club in Nicosia is the making of "Michael Angelo & Steve Owner - She's dancing like" music video.
The shooting starts at 13:00

Find Steve Owner @
http://www.facebook.com/steveowner 
http://www.facebook.com/steveownerpage
http://soundcloud.com/steveowner
http://www.youtube.com/steveownertube

Find Michael Angelo @
http://www.facebook.com/michaelangelodj http://soundcloud.com/michael-angelo-music-1 http://www.youtube.com/michaelangelodj


Powered by Radio Dance Records
http://www.facebook.com/radiodancerecords
Director: Efi Modestou
Cinematographer:Alexis Lanitis
Graphic Designer:Mario Christodoulou

Χάλια - Φοίβος Δεληβοριάς HD

Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Tom Waits
Πρώτη εκτέλεση: Φοίβος Δεληβοριάς

Κοιταξέ την πως σερβίρει, πιο λευκή κι απ' την ποδιά της
πως κρατάει ψηλά το δίσκο και την αξιοπρέπειά της
ροδανθός μες στα ρεμάλια και Θεά μες στους θνητούς
η παγίδα για να γίνεις πάλι χάλια...

Που ήδη νιώθεις σαν τον Κάγκνεϊ μπροστά στη Ρίτα Χεϊγουορθ
μες στην τσίκνα μιας υπόγειας ζωής
διερωτάσαι αν είναι μόνη, αν φοβάται, αν θυμώνει
θα σου δώσει κάποιο σήμα; Μείνε κιάλλο και θα δεις

Σε ρωτάει "Θα πιείτε κάτι;" και το ακούς σαν να 'ναι ποίημα
λες "Δεν ξέρω, ό,τι να 'ναι..όπως να 'ναι" θα 'ναι κρίμα
να στην πάρει κάποιος άλλος ενώ εσύ πρώτος αισθάνθηκες
του βυθού της τα κοράλλια
μα ίσως πάλι όλα αυτά
να είναι κόλπο για να γίνεις πάλι χάλια

Μα κι αυτή έχει ένα τρόπο, να σου αδειάζει το τασάκι σου
γελώντας με ένα αστείο που ποτέ δεν θα της πεις
και θες να φύγεις μα είσαι λιώμα, και στο σπίτι σου είναι ακόμα
αυτό το πέλαγο συντρίμμια της χαμένης σου ζωής
Ένα πέλαγος μπουκάλια και βιβλία και καπνός κι όλα όσα θες να γίνεις πάλι χάλια....

Όμως κι αυτή θα έχει πονέσει, κάποιος τύπος θα είν' στη μέση,
από αυτούς στα γυμναστήρια, στης έβγας τα πρατήρια
που θα την ήθελε πιο χάρτινη και πιο ξανθιά και πιο γυμνή
και βέβαια ποτέ δεν θα της είπε "Σ' αγαπώ"
Απλώς θα βρήκε κάποιαν άλλη από μιαν άλλη γειτονιά
και θα την άφησαν στα μαύρα της τα χάλια...

Απόψε φεύγει κάποιο τρένο, για ένα τόπο ωραίο και ξένο
αλλά εσύ πρώτη φορά νιώθεις πως όλα εδώ συμβαίνουν
Χριστός γεννάται σε ένα μήνα, κι ότι εύχεσαι ξεκίνα
όλα θα 'ναι πάντα μαύρα μα θα κρύβουν μια φωτιά
Κι αύριο εδώ θα είσαι πάλι αχ
μα επιτέλους θα της πεις ότι θες μόνο για εκείνη να είσαι χάλια....

** Δεν μου ανήκει τίποτα! Ούτε το βίντεο, ούτε η μουσική, ούτε ο Φοίβος (δυστυχώς:])! Όλα τα δικαιώματα ανήκουν στους δημιουργούς. **

Φιλοσοφία Ζωής – Κουίζ: Τι πραγματικά έχει σημασία στη ζωή;

«Μην ανησυχείς που ο κόσμος έρχεται στο τέλος του σήμερα... Στην Αυστραλία έχει ήδη ξημερώσει το αύριο!», έγραψε η πένα του σκιτσογράφου Charles Schulz των διάσημων “Peanuts” σε μια γελοιογραφία του 1980. Ίσως γι’ αυτό το παρακάτω κουίζ κυκλοφορεί στο διαδίκτυο με τον τίτλο «Η φιλοσοφία του Charles Schulz», παρόλο που ποτέ δεν το έγραψε ο ίδιος. Αφιερώστε λίγο χρόνο και διαβάστε τις παρακάτω ερωτήσεις. Αν μη τι άλλο θα σας κάνουν να σκεφτείτε τι πραγματικά έχει σημασία στη ζωή. 

Σκεφτείτε τις πιο κάτω ερωτήσεις:

1. Ονομάστε τους 5 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο.

2. Ονομάστε τους τελευταίους 5 νικητές του ποδοσφαιρικού βραβείου Heisman.

3. Ονομάστε τους τελευταίους 5 νικητές των καλλιστείων Miss Κόσμος.

4. Ονομάστε 10 νικητές των βραβείων Nobel ή Pulitzer.

5. Ονομάστε τους τελευταίους 6 νικητές βραβείων Όσκαρ για τον τίτλο «καλύτερου ηθοποιού».

6. Ονομάστε τους νικητές του πρωταθλήματος baseball για την τελευταία δεκαετία.

Πώς τα πήγατε; 

Το μήνυμα είναι πως κανείς μας δεν θυμάται κατά λέξη τους πρωταγωνιστές του χθες. Οι πιο πάνω είναι οι καλύτεροι στον τομέα τους. Αλλά το χειροκρότημα σβήνει. Τα βραβεία ξεθωριάζουν. Τα επιτεύγματα ξεχνιούνται. Οι επευφημίες και τα πιστοποιητικά θάβονται με τους ιδιοκτήτες τους.

Διαβάστε, τώρα, το πιο κάτω κουίζ:

1. Ονομάστε μερικούς δασκάλους ή καθηγητές που σας σημάδεψαν κατά τη φοίτησή σας.

2. Ονομάστε 3 φίλους σας που σας βοήθησαν σε μια δύσκολη στιγμή.

3. Ονομάστε 5 ανθρώπους που σας δίδαξαν κάτι αξιόλογο.

4. Σκεφτείτε μερικούς ανθρώπους που σας έκαναν να αισθανθείτε σημαντικός και ιδιαίτερος.

5. Σκεφτείτε 5 ανθρώπους με τους οποίους απολαμβάνετε να περνάτε τον χρόνο σας.

Σας φάνηκε πιο εύκολο;
Οι άνθρωποι που κάνουν τη διαφορά στη ζωή μας δεν είναι αυτοί με τα περισσότερα πιστοποιητικά, τα πιο πολλά λεφτά ή τα περισσότερα βραβεία. Απλούστατα, είναι αυτοί που νοιάζονται περισσότερο για μας!

Τα πιο ευπώλητα της χρονιάς

Ω! Ναι διαβάζετε και το ξέρω. Τα πιο ευπώλητα της χρονιάς, μέσες άκρες, τώρα απ τα βιβλιοπωλεία είναι του Αρκα τα κόμικς, με το ιδιαίτερο μπιτερ χιούμορ, «Μη ψαρώνεις» αλλά και το λατρεμένο «Άσπονδος σκύλος – Οι συνομήλικοι 3».

Μεγάλο το ενδιαφέρον και για το βιβλίο του Ουμπέρτο Εκο, «Το κοιμητήριο της Πράγας», που γενικά, χαρακτηρίζεται ως ότι πιο εντυπωσιακά πλήρες μετά το «Όνομα του Ρόδου». Προσωπικά το βρίσκω καλύτερο από προηγούμενα του, αλλά και πάλι κουράζομαι, γιατί συχνά, ξεχνάω τι μου περιγράφει και χάνομαι σε δαιδαλώδεις ιστορικές αναφορές, πληροφορίες και πρόσωπα. Όμως δε το χω τελειώσει και έτσι μη μου δίνεται και μεγάλη σημασία.

«Το Δόγμα του Σοκ» για την σύγχρονη οικονομία και πολιτική, η αιρετική άποψη της δημοσιογράφου Νάομι Κλειν, συνεχίζει να κεντρίζει το ενδιαφέρον των αναγνωστών ενώ τις απόψεις της τις έχω ακούσει συχνά να επιστρατεύονται σε συζητήσεις και αναλύσεις.

Ο Νομπελίστας Ζοζέ Σαραμάγκου μαγεύει το ελληνικό κοινό με το μυθιστόρημα του «Κάιν», που προσωπικά το βρήκα πλήρως εναρμονισμένο στα δικά μου θέλω για ένα βιβλίο.

Εξαιρετική και η Ιωάννα Καρυστιάνη σε ότι καταπιάνεται χωρίς να κουβαλάει τις αμαρτίες των Ελλήνων συγγραφών της μεταπολίτευσης και πολύ ώριμη στο «Τα σακιά», που αρέσει σε όλες τις γυναίκες αναγνώστριες που γνωρίζω και το χω συζητήσει μαζί τους.

Εδώ και ο πάντα ευπωλητος και πρόσφατα χαμένος Νίκος Θέμελης με το «Η συμφωνία των ονείρων», το έβδομο και τελευταίο βιβλίο, να μιλάει για όνειρα που είναι η κινητήρια δύναμη επιλογών, ζώων, αλλαγών. Ένα βιβλίο που αν δεν το χετε ήδη, διαβάσει, κάντε το. Μας αφορά όλους.

«Νίτσε, 99 μαθήματα καθημερινής φιλοσοφίας» απ τον Αλλαν Πέρσυ, για να παίζεται τον Φρειδερίκο Νίτσε στα δάχτυλα χωρίς όμως να χρειαστεί να τελειώσετε και την Φιλοσοφική της Χαιδεμβέργης για παράδειγμα.

Τέλος «Το νησί» της Βικτωρία Χίσλοπ, συνεχίζει και συνεχίζει και συνεχίζει να πουλάει, να διαβάζεται και να αγαπιέται.

Δε μπορεί! Τόσα σας είπα, κάτι θα σας συγκίνησε, ε;

Λάθος Τρένο- Μαρία Πανοσιάν

Αποσπάσματα απο το βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη "Το ταξίδι που λέγαμε" απο τις εκδόσεις Καλέντης

Σ'όλη μου τη ζωή υποτίθεται ότι εψαχνα για ασφάλεια.
Κάπου να ακουμπήσω.
Κάπου να νιώσω προστασία.
Ψεύδος!Ψεύδος πλανερό.
Η αλήθεια είναι πως με παρέσερνε ένα άγριο κύμα.
Μια μανία αυτοκαταστροφής.

Ακόμα κι'αυτή η ψευδεπίγραφη ανάγκη της ασφάλειας παγίδα ήταν.
Για συντριβή.
Ήθελα να οδηγήσω την ψυχή μου στο λαγούμι της ασφάλειας για να την ξεκοκκαλίσω με την ησυχία μου.
Αυτό ήταν.
Καλέ τι να τα κάνω εγώ τα λουκέτα,τους σύρτες και τις κλειδαριές;
Αν δε διέκρινα στο βάθος του ορίζοντα ένα λυσσασμένο σκύλο να έρχεται ορμητικά καταπανω μου
με σκοπό να με ξεσκίσει,δε μπορούσα να ανάψω ηδονικά το τσιγαράκι και να θαυμάσω το ηλιοβασίλεμα.

Την έφαγα τη σουγιαδιά αλλά μυαλό δεν έβαλα.
Ποτέ δεν πέρασα απο κόσκινο τις φιλίες μου.
Περάστε κόσμε!
Μια ζωή!
Και ξέρω οτι θα το ξανακάνω κι'ας την πάτησα.
Και θα την ξαναπατήσω.
Όταν τα κάνω θάλασσα δεν θέλω να μου χώνουν το κεφάλι μέσα να πνιγώ.
Ούτε να μου πιάνουν το λαιμό για να με σώσουν.
Να μου δείχνουν μόνο πιο πέρα, στην άκρη του ορίζοντα τα θαλασσοπούλια.


Είναι άνοιξη!
Απόβραδο!

Με πνίγει η άνοιξη. Μου κόβει την ανάσα.
Δεν αντέχει πια η ψυχή μου να κουβαλήσει τόση ομορφιά.
Σαν να φορτώνεις στην ράχη μιας κάμπιας ένα κόκκινο ρόδι.
Φουσκώνουν οι φλέβες μου. Πονάει το αίμα μου.Παλεύουν να βλαστήσουν οι σπόροι μέσα μου και δεν υπάρχει χώμα να ριζώσουν.
Δεν υπάρχει αρκετό νερό να ποτιστούν.

Όταν έπρεπε να κόψω όλους τους άγριους θάμνους να ελευθερωθεί το τοπίο, δεν το κανα.
Λυπήθηκα τα φίδια που δεν θα χαν φωλιές να κρυφτούν.

Όταν έπρεπε να φυλάξω λίγο νερό για ώρα ανάγκης δεν το κανα.
Λυπήθηκα τα αδέσποτα που διψούσαν.

Τώρα;

Πως να φυτρώσουν οι βολβοί;
Πως να ποτιστούν τα όνειρα;

Παρ'όλα αυτά δε λέω πως δε βρίσκω κάποιες λύσεις.
Πάντα υπάρχει ένα ξεχασμένο άδειο κονσερβοκούτι στην ψυχή μου.
Μου φτάνει για να φυτέψω ένα λουλούδι ''εποχιακό''.
Δεν ξερω αν υπάρχει αλλο πλάσμα επι της γης που ν αγαπάει τόσο το εφήμερο όσο εσύ μου είπε κάποτε ένας εραστής μου.Αμέ υπάρχει, οι πεταλούδες του απάντησα.

Εγώ οτι νιώθω, οτι σκέφτομαι, οτι συναντώ το ζουλάω άθελα μου, το σφίγγω περισσότερο απ'ότι χρειάζεται. Περισσότερο απ'ότι πρέπει.
Καμιά φορά και χωρίς να το επιθυμώ το πετάω.
Ακόμα κι αν είναι το καλύτερο.
Ακόμα κι αν το αγαπάω.
Ακόμα κι αν μην άξιζε να το αγαπήσω......
ή ακόμα κι ας μην άξιζα εγώ να αγαπηθώ.

Μουσική - Ενορχήστρωση - Programming: Μαρία Πανοσιάν
Πιάνο: Μαρία Πανοσιάν

Εξώφυλλο-Χαριτίνι Κυριάκου
Εικαστική επιμέλεια-Άννι Δαμιανού

cd label : OnAir music - 2011 -

Music-Instrumentation - programming by Maria Panosian 2011
Piano : Maria Panosian

Cover-Haritini Kyriakou
Artwork-Annie Damianou